Η ιστορία του περιοδικού Retroid 
Το 1986 πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή, έναν Amstrad CPC 6128 με πράσινη οθόνη. Λατρεμένο μηχάνημα, περνούσα ατελείωτα 8ωρα μπροστά σε αυτή την οθόνη. Δύο χρόνια αργότερα πήρα την Amiga 500 και το gaming απογειώθηκε. Οι αίθουσες arcade ήταν κάτι διαφορετικό από τους υπολογιστές. Από πιτσιρίκι και εκεί όπου με άφηναν να μπω βέβαια. Από τα περιίπτερα αγόραζα σταθερά τα Pixel και User. Επίσης είχα πάρει και μερικά τεύχη του Sprite και Computer Junior. Από τότε φανταζόμουν πως έγραφα άρθρα σε όλα αυτά τα περιοδικά. Για τα αγαπημένα μου παιχνίδια και τα συστήματα εκείνης της εποχής. Διάβαζα ξανά και ξανά τα ίδια άρθρα και φανταζόμουν πόσο τυχεροί είναι αυτοί στα περιοδικά που δοκιμάζουν όλα αυτά τα καινούργια παιχνίδια.
Τα χρόνια πέρασαν και το 2006 έγινα μέλος στο site Retromaniax.gr. Λίγο καιρό αργότερα, άρχισα να γράφω παρουσιάσεις περιοδικών και τα έκανα post σε αυτό το site. Επίσης στο site υπήρχε και ένας γραφίστας ( ο φίλος Dino) που έγραφε και αυτός παρουσιάσεις, μόνο που έντυνε τις σελίδες με τα κείμενα με γραφικά σαν να ήταν σε περιοδικό. Ομολογώ πως ζήλεψα και ξεκίνησα και εγώ να βάζω γραφικά και στις δικές μου παρουσιάσεις.
Έκατσα και έμαθα το Illustrator και το Photoshop όσο καλύτερα μπορούσα μόνος μου.
Τα επόμενα χρόνια είχα δημιουργήσει αρκετές παρουσιάσεις παιχνιδιών με γραφικά, που έμοιαζαν σαν να ήταν σε περιοδικό του χώρου. Έφτιαξα και ένα blog που τα έχω ανεβάσει όλα εκεί, ακόμη και τα πρώτα που έχω κάνει.
Είχε περάσει αρκετός καιρός που είχα να φτιάξω μια παρουσίαση για κάποιο παιχνίδι. Ενώ λοιπόν σκεφτόμουν ποιό παιχνίδι να επιλέξω, μου ήρθε η εξής ιδέα: Γιατί να μην μαζέψω μερικές παρουσιάσεις και να τις συνδέσω μαζί σαν να είναι ένα digital περιοδικό; Ενημέρωσα μερικούς φίλους αν ήθελαν να συμμετέχουν και αμέσως συμφώνησαν. Αυτό ήταν πολύ ευχάριστο για εμένα, γιατί εκτός φυσικά του ότι ήταν τιμή για εμένα να αρθογραφήσουν στο περιοδικό μου, δεν θα έπεφτε και όλος ο φόρτος δημιουργίας των σελιδών επάνω μου. Ο τίλος Retroid μου ήρθε στο μυαλό σε λιγότερο από μια ώρα.
Παρόλα αυτά, όλος ο σχεδιασμός και το DTP του περιοδικού γίνεται μόνο από εμένα, μια σελίδα κάθε φορά. Ομολογώ πως θα ήθελα πολύ να μοιραζόμουν αυτή τη δουλειά και με κάποιον άλλο, αλλά είμαι τυχερός που τουλάχιστο μου στέλνουν τα άρθρα οι φίλοι μου. Γιατι χωρίς αυτούς σε καμία περίπτωση δεν κατάφερνα να φτιάξω 50 με 70 σελίδες που είναι κάθε τεύχος. Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους του φιλους που συμμετήχαν και συμμετέχουν στην δημιουργία του περιοδικού.
Χρειάζονται αρκετές ώρες ή μάλλον καλύτερα αρκετές ημέρες για να ετοιμάσω ένα τεύχος (μην φαντάζεσται πως γίνεται μέσα σε λίγες ημέρες). Όμως έίναι κάτι που κάνω με ευχαρίστηση στον ελεύθερό μου χρόνο. Για αυτό τον λόγο το κάθε τεύχος βγάνει σε 2.5 με 3 μήνες και όχι πιο σύντομα. Δεν είμαι όπως και κανείς από τους αρθρογράφους δεν είναι επαγγελματίας. Προσωπικά ποτέ δεν προσπάθησα στο παρελθόν να φτιάξω περιοδικό.
Οι διαφημίσεις που υπάρχουν στα τεύχη του περιοδικού είναι επίτηδες παρωδίες-γελοίες. Δεν υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια καταστήματα με ανάλογες υπολογιστές και παιχνίδια. Απλά ήθελα να δώσω μια εύθυμη χροιά στο περιοδικό και να μην κυμαίνεται στην απόλυτη σοβαρότητα. Πάντως, μην κάνετε τον κόπο να καλέιτε στα τηλέφωνα που βλέπετε στις διαφημίσεις. Δεν αντιστοιχούν πουθενά και οι περισσότερες διευθύνσεις είναι ανύπαρκτες. Στην καλύτερη περίπτωση θα βρείτε κανένα σύχρονο άσχετο μαγαζί με αυτό που αναφέρετε στην διαφήμιση.
Γενικά το περιοδικό καλύπτει αρκετά διαφορετικά θέματα εκτός από παρουσιάσεις παχνιδιών. Υπάρχουν άρθα για γεγονότα των 80s, παρουσιάσεις μηχανημάτων των 80s, περιοδικά και τανίες των 80s και αρκετά άλλα. Ναι θυμίζει σε σημεία το Pixel και το User και αυτό είναι απόλυτα φυσικό γιατί αυτά ήταν που διαβάζαμε οι περισσότεροι τότε.
Όσο και αν θέλω να κυκλοφορήσει το περιοδικό σε τυπωμένη μορφή είναι οικονομικά αδύνατο γιατί το κόστος είναι μεγάλο. Αν πάλι το τύπωνα και του έβαζα μια τιμή πιστεύω πως θα το αγόραζαν μόνο 2-3 άτομα. Δυστυχώς η ρετρό κοινότητα σε αυτή τη χώρα είναι πολύ μικρή. Καταλαβαίνετε λοιπόν τον λόγο που το βγάζω online. Το περιοδικό καθεαυτό δεν αποφέρει κανένα κέρδος και ο σκοπός που το ξεκίνησα δεν ήταν να βγάλω χρήματα. Ο σκοπός είναι να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες μου με αυτά τα πσιχνίδια, τα μηχανήματα και την δεκατεία του 1980, που την πρόλαβα και την έζησα αρκετά καλά.
Το Retroid θα παρεμείνει να διανέμεται δωρεάν σε όλους. θυμίζοντας μια εποχή που ήμασταν πολύ μικρότεροι, παίζαμε στα arcades, λιώναμε επάνω στους πρώτους 8bit υπολογιστές που ήρθαν στην χώρα, είδαμε τις ταινίες στον κινηματογράφο τρώγοντας ξηρούς καρπούς και πίνοντας coca cola, ταξιδεύαμε στους ορόφους με τα παιχνίδια του Μινιόν και του Κλαουδάτου, αλλά και τα τοπικά μικρά καταστήματα που ήταν γεμάτα με παιχνίδια και βλέπαμε τα κινούμενα σχέδια νωρίς πρώι τις Κυριακές στην τηλεόραση.
Δεν υπάρχει ημερομηνία τέλους, όσο πάει, κανείς δεν γνωρίζει. Ελπίζω να το βρίσκετε ενδιαφέρον και να σας θυμίζει ευχάριστες στιγμές.
